( The story of "Jag Var Så Kär" )
The pearl of the lake - as the city was called- slowly awakened under a blanket of grey-toned clouds. The lake itself, one of the biggest in Sweden, seemed to agree with the whispers of a ‘Loch Ness’ like monster roaming somewhere deep in the dark grey waters. The city was quiet and except for the occasional car and a bus dropping off some early commuters going to work, the streets were empty.
Rivka keek snel om zich heen voordat ze nerveus tussen de twee kleine huisjes vandaan stapte. Ze stak de oude, met onregelmatige klinkers beklede straat over. Aan de andere kant, achter een boom, stond haar oudere broer Boaz driftig te wenken: ‘Kom nou Riv, schiet eens op!’
Londen – 18 december 1988, 14.15u
De stad lag er sprookjesachtig bij met het verse laagje sneeuw dat die nacht gevallen was. Samen met de vele lichtjes, kerstbomen en andere versieringen leek Marc midden in een kerst reclame van Coca Cola te staan.
Aad: (zit in kleermakerszit op de grond. Hij kijkt bijzonder geïnteresseerd naar iets op de grond voor zijn voeten)
Eef: (komt op gelopen met een groot vierkant blok) Denk jij wat ik denk?
Aad: Inderdaad… Pissebed!
Maak jouw eigen website met JouwWeb